با بحران بنزین چه کار کنیم؟
تاریخ انتشار: ۷ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۳۳۶۳۱۹
در فضای مجازی فیلم‌هایی از برخی شهر‌های استان مازندران منتشر شده که نشانگر صف‌های طویل مقابل جایگاه‌های بنزین است.
به گزارش اعتماد، «ایرنا» خبرگزاری رسمی دولت، این فیلم‌ها را «شیطنت رسانه‌ای» و «خوراک دادن به رسانه‌های بیگانه» و «شایعه پراکنی» خواند، اما بلافاصله در پارگراف‌های پایینی خبر خود به «حجم بالای مسافرت‌ها به این استان» خبر داد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
قبل از هر چیز اجازه دهید تا توضیح دهیم که چرا از کلمه «بحران» برای وضعیت فعلی مصرف سوخت در ایران استفاده می‌کنیم؟ فقط به این آمار نگاه کنید که در دو سال گذشته مصرف روزانه بنزین ۸۸ میلیون لیتر بوده، اما حالا به ۱۲۲ میلیون لیتر رسیده است.
یک ماه پیش نیز علی زیار، معاون شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی گفته بود: «اکنون ۱۱۰ میلیون لیتر در روز بنزین مصرف می‌شود، اما در پالایشگاه‌ها نهایتا حدود ۹۸ تا ۱۰۴ میلیون لیتر در روز تولید داریم، با افزایش واحد‌ها تا جایی که توانستیم تولید را به ۱۱۰ میلیون لیتر رساندیم، یعنی با حداکثر ظرفیت تولید می‌کنیم و اکنون هر دو بخش تولید و مصرف روی رقم ۱۱۰ میلیون لیتر هستند.
البته گاهی تولید را تا ۱۱۷ میلیون لیتر هم رسانده‌ایم، فعلا تا به امروز سر به سر هستیم ولی اگر مصرف افزایش پیدا کند باید اقداماتی در راستای کاهش مصرف داشته باشیم یا اینکه از روش‌های جایگزین دیگر از جمله واردات، سوآپ یا معاوضه نیاز مردم را تامین کنیم.»
شما اسم چنین روندی در مصرف بنزین که عمده آن با یارانه هنگفتی عرضه می‌شود چه چیزی می‌گذارید؟ اگر چنین روندی ادامه پیدا کند چه ساز و کاری برای تامین سوخت مورد نیاز کشور وجود دارد؟
نگاهی به روند تولید و مصرف بنزین در ایران بیندازیم. تولید روزانه بنزین ایران در سال ۹۱ یعنی ۱۱ سال پیش و در پایان دولت احمدی‌نژاد رقمی حدود ۵۱ میلیون لیتر بود که البته استاندارد یورو هم نداشت. در آن زمان ایران سالی ۱۰ میلیون لیتر هم بنزین وارد می‌کرد. ۱۱ سال گذشته و حالا تولید بنزین ایران به بیش از ۱۱۰ میلیون لیتر در روز رسیده است.
این افزایش تولید بنزین با افتتاح یک مجتمع پتروشیمی بسیار استراتژیک برای ایران یعنی مجموعه پالایشگاه‌های خلیج‌فارس در دولت روحانی انجام شد و ایران را در تولید بنزین بی‌نیاز از واردات کرد.
دو سال آخر دولت روحانی با دو اتفاق مهم یکی در آبان ۹۸ با افزایش قیمت بنزین و دومی در همان سال با همه‌گیری کرونا، شرایطی را فراهم کرد که مصرف بنزین همزمان با مکانیزم قیمتی با کاهش نیز مواجه شود.
علی زیار، معاون مدیرعامل شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی، در این باره می‌گوید: در ایام کرونا به رقم مصرف ۳۰ تا ۴۰ میلیون لیتر هم رسیدیم درحالی که تولید بیش از ۹۰ میلیون لیتر بوده است، یعنی ۵۰ تا ۶۰ میلیون لیتر اضافه می‌ماند که صادر می‌کردیم. اما کرونا تمام شد و مصرف هم بالا رفت.
پس از کرونا، یک‌باره مصرف بالا رفت، اما تولید را نمی‌شود یک‌شبه به اندازه مصرف بالا برد، بنابراین تمام تولید بنزین و نفت‌گاز را به مصرف داخلی اختصاص یافت و به این ترتیب هم درآمد‌های صادراتی از بین رفت و هم بحرانی جدید اضافه شد.
نشانه‌های این بحران را می‌توان در بهمن سال گذشته دید. جایی که دولت مجبور به برداشت از ذخایر استراتژیک بنزین برای پاسخ به بازار پرمصرف سوخت می‌شود. در ۱۰ ماهه ابتدایی سال گذشته میانگین مصرف روزانه بنزین ۱۰۳ میلیون لیتر بود، اما در دی ماه یک‌باره به ۱۰۶ میلیون لیتر رسید و در بهمن ماه بالاتر رفت.
این وضعیت به پایان سال کشید و در سال جدید رکورد بزرگی را جابه‌جا کرد. روز ششم فروردین، سخنگوی صنف جایگاه‌داران، گفت که «مصرف بنزین در روز‌های پایانی سال ۱۴۰۱ در صد سال اخیر بی‌سابقه بوده است.»
متهم اول: خودروهای فرسودهچه اتفاقی در شرایط حمل و نقل جاده‌ای ایران افتاده که چنین مصرف بی‌سابقه‌ای را رقم زده است؟ متهم اول خودروهای غیراستاندارد هستند. مصرف سوخت خودروهایی که هم‌اکنون در ایران به‌طور غالب تردد می‌کنند ۱۲ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر است. عددی که ۳ برابر استاندارد جهانی محسوب می‌شود.
سالانه یک میلیون خودروی جدید به شبکه شهر‌ها و راه‌های کشور وارد می‌شوند، اما مسوولان وزارت نفت می‌گویند موتور خودروهای جدید حتی در مقایسه با خودر‌های قدیمی مصرف سوخت بالاتری دارند. بنابراین خودروساز ثروت مملکت را می‌سوزاند و به این فکر نمی‌کند سوخت این خودرو با این رقم بالای مصرف چگونه قرار است تولید شود.
طبق اعلام معاون محیط زیست انسانی سازمان حفاظت محیط زیست کشور، از ۲۵ میلیون خودروی در حال تردد در کشور، ۶.۵ میلیون خودرو، فرسوده هستند.
به‌عبارتی تقریبا به ازای هر ۴ خودروی درحال تردد در جاده‌های درون شهری و برون شهری، یک خودرو فرسوده است که هم مصرف بنزین بالایی دارد و هم آلایندگی آن به مراتب از خودروهای دیگر بیشتر است.
محمد مشهدی‌شریف، رییس انجمن مراکز اسقاط و بازیافت خودرو، در این باره می‌گوید: «یک خودروی فرسوده، چه سواری و موتوسیکلت و چه کامیون، تقریبا دو برابر خودروی نو بنزین مصرف می‌کند.
اگر میانگین مصرف روزانه خودروی سواری حدود ۴.۱۳ لیتر باشد، یک خودروی فرسوده دو برابر یعنی ۸.۲۶ لیتر بنزین مصرف می‌کند که براساس دلار ۵۰ هزار تومان و نرخ ۷۰ سنت بنزین فوب خلیج‌فارس، روزانه ۱۳۲ هزار تومان هزینه سوخت یک خودروی فرسوده می‌شود که ضربدر تعداد خودرو و موتوسیکلت‌های فرسوده موجود نزدیک ۲۷۲ میلیارد تومان در روز و سالانه ۹۹ هزار و ۲۸۰ هزار میلیارد تومان (حدود ۱۰۰ هزار میلیارد تومان) بنزین کشور را می‌سوزانند.»
متهم دوم: ساخته نشدن پالایشگاه جدیدروند تشکیل سرمایه ثابت در ایران سال‌هاست که رو به افول است. به عبارتی در دهه ۹۰ به واسطه تحریم‌ها، استهلاک پالایشگاه‌ها و مجتمع‌های پتروشیمی ایران نیز بالا رفته است. («اعتماد» در گزارش‌های بعدی این موضوع را بررسی خواهد کرد).
دولت سیزدهم سال گذشته اعلام کرد که در مجاورت پالایشگاه خلیج‌فارس، پالایشگاه جدیدی با نام شهید سلیمانی می‌سازد و میزان سرمایه‌گذاری در آن را هم نزدیک به ۱۰ میلیون دلار اعلام کرد. اما باید توجه داشت که احداث یک پالایشگاه به ۴ تا ۵ سال زمان نیاز دارد. بنابراین چیزی که دولت سیزدهم قرار است بسازد، عملا در فاز اول قرار است سال ۱۴۰۵ راه‌اندازی شود تا بیش از ۱۰۰ هزار لیتر بنزین تولید کند. بنابراین ساخت پالایشگاه تا چند سال جواب نمی‌دهد که بتوانیم از این مسیر بنزین و مازاد نیاز آن را تامین کنیم.
متهم سوم: قیمتگذاریقیمت بنزین آخرین بار در آبان ۹۸ افزایش یافت و بلافاصله به ناآرامی‌های اجتماعی انجامید. اما تقریبا ۴ سال گذشته و هم قیمت دلار با شوک مواجه شده و هم تورم بالاتر رفته است. اگر قیمت فوب خلیج‌فارس برای هر لیتر بنزین را یک دلار در نظر بگیریم و با توجه به قیمت هزار و ۵۰۰ تومانی برای بنزین سهمیه‌ای و ۳ هزار تومانی بنزین آزاد، هر لیتر بنزین سهمیه‌ای ۴۸ هزار و ۵۰۰ تومان و هر لیتر بنزین آزاد نیز ۴۷ هزار تومان یارانه دریافت می‌کند تا به قیمت‌های امروز به دست مصرف‌کننده ایرانی برسد.
به این آمار و ارقام که متعلق به یک سال پیش در همین روزهاست دقت کنید: روزانه یک‌هزار و ۶۵۰ میلیارد تومان یارانه به بنزین سهمیه‌ای و یک هزار میلیارد تومان یارانه به بنزین آزاد تعلق می‌گیرد که نشان می‌دهد دولت هر روز بیش از ۲ هزار و ۶۵۰ میلیارد تومان یارانه به بنزین می‌دهد. با یک حساب سرانگشتی یارانه پرداخت‌شده به بنزین در ماه ۷۹.۵ هزار میلیارد تومان و در سال ۹۵۴ هزار میلیارد تومان خواهد بود. این عدد معادل ۶۴ درصد بودجه عمومی دولت در سال گذشته بوده است.
واردات بنزینپالایشگاههای تولید بنزین با تمام ظرفیت مشغول به‌کارند و دیگر نمی‌توان ظرفیت جدیدی به آنها اضافه کرد، اما منحنی مصرف روبه بالاست. بنابراین گزینه در دسترس، واردات بنزین است.
خبرگزاری فارس در این باره می‌گوید اگر میزان کسری کنونی بنزین معادل ۱۳.۵ میلیون لیتر در روز باشد، در سال جاری نیاز به ۳.۵ میلیارد دلار واردات بنزین وجود دارد. مالک شریعتی نیاسر، سخنگوی کمیسیون انرژی مجلس، در فروردین ماه با تایید واردات بنزین در مقاطعی از سال ۱۴۰۱، از پیش‌بینی واردات ۶۰۰ میلیون دلاری بنزین برای سال جاری خبر داد و گفت، چون دولت برای سال ۱۴۰۲ پیش‌بینی واردات کرده است، احتمالا در این سال، تراز تولید و مصرف، منفی می‌شود.
واردات بنزین روی کاغذ چیز ترسناکی محسوب نمی‌شود. اما اگر بدانیم که برای واردات نیاز به «ارز» هم هست قضیه فرق می‌کند. خرید سوخت از یک کشور خارجی نیاز به ارز دارد و تقاضای آن را بالا می‌برد. با افزایش تقاضا برای ارز، قیمت آن هم دستخوش تغییراتی می‌شود. اتفاقی که درنهایت می‌تواند به نوسان‌های موجود در بازار ارز ایران طی ماه‌های آینده نیز دامن بزند.
برنامه دولت چیست؟هم مسوولان وزارت نفت و هم نمایندگان مجلس به خوبی می‌دانند که چنین روندی قابل تداوم نیست. هر بار هم که موضوع افزایش قیمت بنزین به میان می‌آید با قدرت تمام وارد شده و می‌گویند هیچ خبری نیست و دولت برنامه‌ای برای این کار ندارد. در میانه مخالفان و موافقان افزایش قیمت بنزین این سوال مطرح می‌شود که آیا بهتر نیست وضعیت امروز کشور و شرایطی که در حوزه یارانه بنزین وجود دارد به سادگی و روشنی با مردم در میان گذاشته شود؟
در همین ترکیه، کشور همسایه ایران، به تازگی قیمت انواع سوخت بالا رفت و اعتراض‌هایی را هم برانگیخت. اما دولت اردوغان راهی جز این نمی‌دید و تلاش کرد روی تصمیم خود نیز پافشاری کند. اما چرا افزایش قیمت بنزین در چند سال گذشته آن‌قدر سخت شده که جرات و جسارت بالایی می‌طلبد؟ چرا این موضوع با امنیت ملی ایران در هم تنیده شده و نگرانی از تکرار حوادثی مانند آبان ۹۸ دست دولت را برای تغییر مکانیزم کنونی قیمت‌گذاری که بخش زیادی از منابع را به جیب خودروسواران یا خودروسازان می‌ریزد؛ بسته است؟
آیا هم‌اکنون که برنامه هفتم در مجلس در حال بررسی است بهتر نیست به جای ساز و کار‌های مبتنی بر «شوک درمانی» به مکانیزم عادلانه و کاربردی برنامه چهارم برگردیم که قیمت سوخت را طی یک برنامه ۵ ساله به قیمت فوب خلیج‌فارس می‌رساند؟ آیا نمی‌شود از برنامه‌های شعاری و تکراری بنزین سه نرخی و فروش آن در بازار توسط مردم و «یارانه برای همه» عبور کرد و به سادگی از تجربه‌های پیشین درس گرفت؟
منبع: فرارو
کلیدواژه: قیمت بنزین سوخت قیمت طلا و ارز قیمت موبایل هزار میلیارد تومان میلیون لیتر در روز افزایش قیمت بنزین ۱۱۰ میلیون لیتر میلیون لیتر تومان یارانه واردات بنزین پالایشگاه ها تولید بنزین هزار تومان لیتر بنزین مصرف بنزین خلیج فارس سال گذشته مصرف سوخت بالا رفت یک خودرو
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۳۳۶۳۱۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ایمنی بالای خودروهای دوگانه‌سوز با سوخت CNG با وجود تخریب‌های مافیای بنزین
کپسول‌های گاز طبیعی فشرده (CNG) برای استفاده در خودروها با استانداردهای ایمنی بسیار دقیق و بالا تولید می‌شوند. این کپسول‌ها معمولاً از مواد با دوام بسیار بالا ساخته می‌شوند تا تحت فشارهای بسیار زیاد و شرایط سخت نیز مقاومت خود را حفظ کنند. به‌طور معمول، کپسول‌های CNG از جنس فولاد، آلومینیوم یا مواد کامپوزیتی سبک و بسیار مقاوم ساخته می‌شوند. این مواد از قابلیت‌های فنی بالایی برخوردارند که امکان مقاومت در برابر ضربه، حرارت و سایر شرایط محیطی را فراهم می‌آورند.
کپسول‌های CNG طراحی شده‌اند تا اطمینان حاصل شود که در صورت بروز تصادف، به جای شکستن و انفجار، دچار ترکیدگی کنترل‌شده‌ای می‌شوند. این ویژگی به کاهش خطر آتش‌سوزی یا انفجار به دنبال ضربه کمک می‌کند. علاوه بر این، کپسول‌ها با ولوهای ایمنی مجهز هستند که در صورت افزایش فشار داخل کپسول به میزان خطرناک، به طور خودکار باز می‌شوند تا فشار اضافی تخلیه گردد و از وقوع انفجار جلوگیری شود.
فرآیندهای آزمایش و تاییدیه‌های متعددی نیز برای تضمین کیفیت و ایمنی کپسول‌های CNG اعمال می‌شوند. کپسول‌ها معمولاً مطابق با استانداردهای بین‌المللی مانند ISO و DOT ساخته و آزمایش می‌شوند. این آزمایش‌ها شامل تست‌های فشار، تست‌های ضربه و تست‌های حرارتی هستند که اطمینان حاصل می‌کنند کپسول‌ها حتی در شرایط دشوار نیز امن باقی بمانند.
این تدابیر ایمنی بالا و فناوری‌های پیشرفته به کار رفته در تولید و نظارت بر کپسول‌های CNG، اطمینان بخش آن است که خودروهای مجهز به این سیستم سوختی از ایمنی بالایی برخوردار هستند و می‌توانند به عنوان یک گزینه امن و مطمئن برای رانندگان و سرنشینان آنها در نظر گرفته شوند.
در سال‌های اخیر، تصورات نادرستی در مورد ایمنی خودروهای دوگانه‌سوز و CNG توسط منافع خاص و گروه‌های فشار، به ویژه مافیای بنزین و خودروسازانی که از تداوم استفاده از بنزین سود می‌برند، ترویج یافته است. این گروه‌ها، به منظور حفظ سهم بازار و منافع اقتصادی خود، اغلب به پخش تصاویر و اطلاعاتی می‌پردازند که تصویری منفی از ایمنی خودروهای CNG ارائه می‌دهند، در حالی که از نمایش واقعیت‌های مربوط به خودروهای بنزینی چشم‌پوشی می‌کنند.
به طور معمول، انفجارهایی که در خودروهای CNG رخ می‌دهند، مربوط به مواردی است که خودروها در مراکز غیراستاندارد و با استفاده از تجهیزات نامناسب دوگانه‌سوز شده‌اند. این در حالی است که خودروهایی که در مراکز معتبر و تحت نظارت‌های دقیق دوگانه‌سوز می‌شوند، با استفاده از مخازن مجاز و مطابق با استانداردهای بین‌المللی، به طور قابل توجهی ایمن‌تر هستند. این مخازن طراحی شده‌اند تا در شرایط فشار و ضربه مقاومت بالایی داشته باشند و احتمال وقوع انفجار یا نشت را به حداقل برسانند.
در مقابل، خودروهای بنزینی که با استانداردهای کمتری در مقایسه با نیازهای امروزی تولید می‌شوند، در شرایط تصادف و یا حتی در حین سوختگیری، دارای ریسک بالای آتش‌سوزی و انفجار هستند. باک‌های بنزینی به ویژه در خودروهای تولید داخل، اغلب از مواد با کیفیت پایین‌تر ساخته شده و به اندازه کافی برای تحمل ضربات ناشی از تصادفات مقاوم نیستند، که این موضوع خود به عاملی برای افزایش خطرات جانی در حوادث رانندگی تبدیل می‌شود.
بنابراین، استانداردهای تولید و نظارت دقیق‌تر بر روند دوگانه‌سوز کردن خودروها و همچنین ارتقاء استانداردهای ایمنی در هنگام سوختگیری صورت گیرد تا از ایمنی سرنشینان و سایر شهروندان در برابر حوادث احتمالی محافظت شود. این تغییر نگرش و افزایش آگاهی عمومی می‌تواند به کاهش تصورات نادرست و افزایش استفاده از راهکارهای ایمن‌تر و پاک‌تر در حمل و نقل کمک کند.
تصور رایج مبنی بر ناایمن بودن خودروهای CNG اغلب توسط گروه‌های خاصی ترویج می‌شود که خود در تولید خودروهایی با استانداردهای ایمنی پایین سابقه طولانی دارند. این گروه‌ها، که سال‌هاست خودروهای کم‌امنیتی را به بازار عرضه کرده‌اند، از این افکار نادرست به عنوان ابزاری برای دفاع از محصولات خود و تولید خودرو با هزینه‌های کمتر استفاده می‌کنند. استفاده از این سوخت در خودروها نه تنها به دلیل فرایندهای سختگیرانه سوخت‌رسانی و استانداردهای بالای ایمنی که در تولید و نصب مخازن CNG رعایت می‌شود، امنیت بالایی را ارائه می‌دهد.
سوختگیری خودروهای CNG معمولاً توسط اپراتورهای مجرب انجام می‌شود که در پروسه‌ی سوختگیری، ایمنی را در اولویت قرار می‌دهند. این در حالی است که در خودروهای بنزینی، افراد عمومی بدون نظارت فنی و اغلب در حالی که سرنشینان داخل خودرو هستند، به سوختگیری می‌پردازند، که این امر خطر آتش‌سوزی را به طور قابل توجهی افزایش می‌دهد. با وجود اینکه تصاویر و فیلم‌هایی از آتش‌سوزی خودروهای بنزینی به ندرت در رسانه‌ها منتشر می‌شوند، با جستجوی دقیق‌تر می‌توانید شاهد ویدئوها و گزارش‌های متعددی باشید که آتش‌گرفتن و حتی انفجار خودروهای بنزینی در حین سوختگیری را نشان می‌دهند.
در تأیید نگرانی‌های مرتبط با ایمنی خودروهای بنزینی، صحبت‌های اخیر رئیس پلیس راهور نشان دهنده یک مشکل بزرگ در خودروهای بنزینی است. به گفته وی، مشکلات ایمنی خودروهای بنزینی تولید داخل، به‌ویژه در شرایط تصادفات، بیش از پیش نمایان شده است. این خودروها در تصادفات به جای محافظت از سرنشینان، آسیب‌های جدی به آنها وارد می‌کنند که بیانگر عدم رعایت استانداردهای لازم در ساخت و طراحی باک‌های سوخت است. ساختار و طراحی باک‌های بنزینی در این خودروها به گونه‌ای است که در صورت برخورد با ضربات شدید، خطر نشت و انفجار به شدت بالا می‌رود. تولیدکنندگان داخلی با کاهش ضخامت آلیاژ باک و گاهی اوقات با تغییر در پلتفرم‌های خودروها، استحکامات را به منظور کاهش هزینه‌های تولید، کم کرده‌اند.
همچنین نواقص در طراحی یا اجرای سیستم‌های سوخت‌رسانی، به ویژه در بخش شیلنگ‌های بنزین و اتصالات مربوطه، می‌توانند زمینه‌ساز وقوع حوادث خطرناک شوند. این شیلنگ‌ها که غالباً در معرض شرایط دشوار محیطی و دماهای بالا قرار دارند، گاه به دلیل استفاده از مواد با کیفیت ناکافی و یا به سبب فرسودگی طبیعی، دچار پارگی می‌شوند. نتیجه‌ی چنین وضعیتی، نشت سوخت است که می‌تواند به سرعت شرایط را برای وقوع یک انفجار فراهم آورد.
خودروسازان داخلی، در تلاش برای کاهش هزینه‌های تولید، گاه از تعهدات خود برای افزایش سهم خودروهایی با قابلیت مصرف سی ان جی؛ در تولیدات‌شان چشم‌پوشی کرده‌اند. این در حالی است که آنها ملزم بوده‌اند حداقل سی درصد از تولیدات خود را به خودروهای دوگانه‌سوز اختصاص دهند. عدم پایبندی به این تعهدات نه تنها موجب شده است که پتانسیل‌های کاهش وابستگی به بنزین به‌طور مؤثری مورد استفاده قرار نگیرد، بلکه به ناترازی چشمگیر در تأمین سوخت و افزایش نیاز کشور به واردات بنزین منجر شده است.
این رویکرد، که گاهی اوقات با ادعاهایی مبنی بر ناامنی خودروهای دوگانه‌سوز همراه است، در واقعیت، بیشتر ناشی از محافظت‌کاری صنعت خودرو و حفظ منافع مالی خودروسازان است تا نگرانی‌های واقعی در مورد ایمنی. این ادعاها به کمک باورهای غلط و اطلاع‌رسانی‌های نادرست به عموم مردم، سبب می‌شود که توجه از مزایای واقعی خودروهای دوگانه‌سوز و تأثیرات مثبت آنها بر کاهش آلودگی و افزایش امنیت انرژی کشور دور بماند. این شرایط بر ضرورت نظارت دقیق‌تر و اعمال سیاست‌های محکم‌تر برای اطمینان از اجرای تعهدات و بهبود استانداردهای تولید در صنعت خودرو تأکید می‌کند.
علاوه بر این، بسیاری از حوادث ناگواری که در گذشته رخ داده و منجر به انفجار خودروهای CNG شده است، به دلیل نصب غیراستاندارد و بی‌توجهی به نکات فنی بوده است. در مقابل، خودروهایی که در مراکز معتبر و با استفاده از تجهیزات استاندارد دوگانه‌سوز می‌شوند، از ایمنی بالایی برخوردار هستند و مخازن CNG آنها تحت آزمایش‌های دقیق فشار و ضربه قرار می‌گیرند تا از مقاومت بالا در برابر شرایط سخت و حوادث اطمینان حاصل شود.
در نهایت، باید توجه داشت که تبلیغات منفی و گاهی اوقات مغرضانه‌ای که از سوی برخی طرف‌های منفعت‌طلب در فضای مجازی پخش می‌شود، می‌تواند تصویری نادرست از واقعیت‌ها ارائه دهد. واقعیت این است که خودروهایی که به درستی به سیستم CNG مجهز شده‌اند، نه تنها ایمنی بالایی دارند، بلکه به حفظ محیط زیست و کاهش آلودگی هوا نیز کمک شایانی می‌کنند. این در حالی است که ایمنی پایین خودروهای بنزینی تولید داخل، به‌ویژه در مواقع تصادفات و شرایط بحرانی، نگرانی‌های جدی درباره استانداردهای ایمنی و کیفیت تولید آنها را ایجاد کرده است.
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»